Song (960–1279) op zijn grootst in 1111

Song dynastie in 1111

In het noorden grensde de Song aan twee staten:

1. Xi Xia (Tangut) in het westen (1038 – 1227)
De Tangut spraken een taal verwant aan het Tibetaans-Burmees.

2. Liao (Khitan) in het oosten (907-1125)
De Khitan waren een nomadisch volk uit hedendaags Noordoost China (Jilin). Waarschijnlijk spraken zij een taal verwant aan het Mongools.

Jurchen
In dezelfde streek leefden ook de nomadische Jurchen (een Toengoezisch volk; rond de 17e eeuw namen zijnde naam ‘Mantsjoes’ aan). In 1115 kwamen deze stammen in opstand tegen Liao, daarbij geholpen door de Song. In 1115 stichten zij de Jin dynastie (1115-1234). In 1125 vielen ze de Song aan en verdreven de Song naar het zuiden.

Zuidelijke Song

Southern Song in 1142.

Na Jin–Song Wars  (1125 en 1127) verhuisden de Song de hoofdstad van Bianzhing (Kaifeng) naar Lin’an (Hangzhou).

De zuidelijke Song moest zich militair blijven verzetten tegen invallen van de Jin. Dit had grote gevolgen voor de interne organisatie van de Song.

Mongoolse opmars
Zelf had de Jin dynastie te maken met agressie van de Mongolen, die de Jin veroverden in 1234. In het jaar 1279 versloegen de Mongolen (Kubilai Khan) ook de Song definitief.

Daarna tot 1368 werd China geregeerd door de Mongoolse Yuan Dynastie (1271/79 – 1368).

There was also a significant war fought against the Lý dynasty of Vietnam from 1075 to 1077 over a border dispute and the Song’s severing of commercial relations with the Đại Việt kingdom.